The BOOK

BOOK to projekt konkursowy na centrum kulturalne przyszłości w drugim co do wielkości mieście Estonii, Tartu. Celem konkursu było znalezienie architektury i zagospodarowania terenu, które najlepiej pasowałyby do tego obszaru, tworzyły środowisko przyjazne dla człowieka i harmonijnie wpisywałyby się w przestrzeń miejską wzdłuż rzeki Emajõgi.

Projekt opracowaliśmy wspólnie z PMtech Group. Udało nam się stworzyć symbiozę kreatywności i doświadczenia twórczego z naszej strony, a także profesjonalizmu i szczerego zaangażowania zespołu PMtech Engineering, który konsultował z nami standardy, niuanse projektowe i energooszczędność projektu.

Architekturę budynku tworzą dwa elementy: zewnętrzna, przezroczysta bryła i wewnętrzne, sześcienne struktury. Wewnętrzny rdzeń budynku zaprojektowaliśmy wzdłuż linii zabudowy, a zewnętrzną fasadę centrum kultury obróciliśmy o 12° i umieściliśmy równolegle do historycznej osi ulicy Kauba, podkreślając integrację kontekstu historycznego i kulturowego. Takie rozwiązanie dynamizuje odbiór architektury, zachowuje więcej istniejących terenów zielonych i tworzy dodatkowe przestrzenie publiczne w narożnikach budynku.

Główne wejście znajduje się od strony zachowanego placu, łącząc przestrzeń wewnętrzną i zewnętrzną. Plac wejściowy prowadzi na nabrzeże z tarasem widokowym. Z placu roztacza się malowniczy widok na budynek centrum kultury otoczony istniejącym krajobrazem. Budynek posiada zachęcające przestrzenie publiczne ze wszystkich stron, co czyni go otwartym na miasto i dostępnym dla zwiedzających.

Zewnętrzna powłoka budynku oddaje naturalną dynamikę i płynność linii. Czyste formy i prosta bryła centrum kulturalnego nawiązują do idei otwartości wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej, a dach tworzy unoszącą się sylwetkę nad rzeką. Cała bryła jest otoczona zielenią, a natura naturalnie wkomponowuje się w architekturę. Szklana powłoka centrum nie ogranicza ani zieleni, ani kostki brukowej placu, a wręcz przeciwnie, pozwala jej swobodnie wkroczyć do środka, podkreślając związek między przestrzenią otwartą i zamkniętą.

Dla mieszkańców miast, którzy wolą usiąść z książką na łonie natury, urządzić rodzinny piknik lub spotkać się na świeżym powietrzu, stworzyliśmy mauretański trawnik w parku przed wejściem głównym. Ten rodzaj zadaszenia w formie rabaty kwiatowej, złożonej z traw łąkowych i kwiatów, tworzy efekt naturalnej natury. Pomiędzy mauretańskim trawnikiem a wejściem utworzyliśmy ogród, stanowiący przejście od miejskiego charakteru do naturalnego.

Biblioteka wypełnia przestrzeń między strukturami wewnętrznymi, nie ma wyraźnych granic i przepływa przez wszystkie poziomy budynku. Z jednej strony jest ulotna, niczym zjawisko naturalne – śnieg czy mgła, z drugiej – fundamentalna i funkcjonalna. Przestrzeń biblioteczna nie ma korytarzy ani ślepych zaułków, można ją przemierzyć w całości i znaleźć się na samym początku ścieżki.

Wewnętrzne struktury pełnią różne funkcje: muzeum, centrum eventowe, kino studyjne i biura pracownicze. Wszystkie te przestrzenie mogą funkcjonować we własnym rytmie, jednocześnie pozostając w kontakcie z przestrzenią biblioteki. Zamknięte, sześcienne formy przywołują poczucie bezpieczeństwa i spokoju, skrywając w sobie estońskie dziedzictwo kulturowe.

Drzewa wewnątrz budynku, które posadziliśmy w miejscu istniejącego wcześniej zielonego pasa, pomagają scalić przestrzeń ulicy i centrum kulturalnego. Zieleń przy kubicznych bryłach we wnętrzu biblioteki przenosi obecnych w historyczny, naturalny kontekst i tworzy silny kontrast z nowoczesną bryłą budynku.

Zastosowanie naturalnych materiałów pozwala nam stworzyć kontrast między przepuszczalną powłoką fasady a wewnętrznymi bryłami sześcianów. Wyłożone są one warstwami ubitej ziemi pochodzącej z różnych regionów kraju.

Aby wzmocnić efekt nieograniczonej przestrzeni we wnętrzu, wieczorem stosujemy ciepłe, rozproszone światło jako główne oświetlenie biblioteki.

Współczesne wymagania zrównoważonego rozwoju pokrywają się z naszą wizją konstruktywnych rozwiązań w architekturze.Uwielbiamy drewno i pracę z nim.Mamy szczęście, że jest to lokalny materiał budowlany dla Estonii.Drewno zostało wykorzystane w maksymalnym stopniu w konstrukcji i wykończeniu. Użycie betonu i stali zostało ograniczone do minimum, pozostawiając je tylko w miejscach niezbędnych do zachowania sztywności przestrzennej.

Bryła centrum kultury to samonośne przeszklenia strukturalne: dla zwiększenia przejrzystości, filary szklanego systemu fasadowego wykonane są ze szkła laminowanego.

Sztywność konstrukcji budynku zapewnia rdzeń biegnący przez wszystkie kondygnacje, wykonany z monolitycznego żelbetu z klatką schodową i szybem windy.

Udało nam się stworzyć przestrzeń bez granic, gdzie architektura nie dominuje nad człowiekiem. Przestrzeń, w której każdy znalazł swoje miejsce.

Miejsce, w którym każdy może się rozwijać, komunikować i tworzyć. Miejsce, które samo w sobie zachęca ludzi do uczenia się nowych rzeczy i nie boi się wyrażać najśmielszych idei.