WATER LINE

Zielony bulwar o długości 1000 m wzdłuż głównej osi wraz z parkiem dla pieszych o długości 600 m stały się symbolicznym wyrazem nazwy dzielnicy GREEN LINE.

Projekt zlokalizowany jest w mieście Nur-Sułtan, w pobliżu unikatowego obiektu Chan Szatyr – dzieła Normana Fostera. Lokalizacja ta zakłada stworzenie zagospodarowania terenu, które powinno korespondować z charakterem miejsca. Linia bulwaru kontynuuje istniejącą już oś planowania centralnego miasta, która rozpoczyna się przy budynku Akorda, przechodzi przez monument Bayterek i szereg innych charakterystycznych dla stolicy budynków i pomników. Park dla pieszych, prostopadły do tej osi, wypełnia projekt różnorodną zielenią, tworząc naturalny krajobraz.

Główną osią obszaru jest bulwar Zielonej Linii. Jest on wpisany w gęstą zabudowę miejską i zaprojektowany w stylu miejskim w formie 6 części kompozycyjnych: wejścia zachodniego, przejścia z linią parkową Linii Wodnej, centralnego placu, placu zabaw, przestrzeni rekreacyjnej i wejścia wschodniego.

Oś drugorzędną stanowi park przyrodniczy Linii Wodnej. Został on zaprojektowany wewnątrz luksusowego kompleksu i obejmuje zbiorniki wodne. Główne atuty lokalizacji: dostępność dla jak największej liczby mieszkańców, integracja parku z zabudową mieszkaniową bez odizolowania od sieci ulic i dróg oraz połączenia dla pieszych z infrastrukturą społeczną. Mieszkańcy poruszają się zatem głównie w komfortowych, zielonych korytarzach.

Zasady kształtowania terenu

1. Tworzenie wyrazistych przestrzeni środowiska miejskiego, odpowiadających głównej osi miasta.
2. Zachowanie istniejących naturalnych krajobrazów, ich włączenie do struktury planowania i zapewnienie ciągłości zielonej struktury.
3. Organizacja otwartej przestrzeni publicznej, która służy mieszkańcom i gościom.
4. Stworzenie komfortowego środowiska miejskiego dla mieszkańców w każdym wieku.
5. Zapewnienie funkcjonowania przestrzeni publicznych przez cały rok: letniego jarmarku z funkcją krytego lodowiska, placów zabaw z funkcją sanek zimą, pawilonów i toalet.

Odporność na słońce

Realizowana jest za pomocą pergoli, które tworzą cień w cichych miejscach rekreacyjnych dla osób starszych, na placach zabaw i przy zbiornikach wodnych.

Odporność na wiatr

Zrealizowano za pomocą różnych metod ochrony przed wiatrem: krzewów, drzew, murków oporowych, ogrodzeń lamelowych, pogłębienia liniowego bulwaru. Projekt uwzględnia kierunki wiatru w Nur-Sułtanie, zawirowania między budynkami i burze piaskowe.

Koncepcja wizualna

Zróżnicowana przyroda Kazachstanu z rozległymi stepami, półpustynami, błękitnymi jeziorami, górami i kanionami zainspirowała nas do stworzenia projektu zagospodarowania terenu, który powtarza naturalne obrazy i historyczny rozwój tego terenu.

W rezultacie dwie osie, różniące się rozwiązaniami stylistycznymi, łączą się wspólnym znaczeniem i nabierają wyglądu oazy tonącej w zieleni.

Woda stała się obiektem kontemplacji. Stworzyliśmy środowisko jak najbardziej zbliżone do natury, naturalnie zagospodarowując wszystkie brzegi, porastając je trawami wodnymi, liliami wodnymi i turzycami. W miejscach zejścia do wody zastosowaliśmy pomost, częściowo wzmocniony gabionami. W upalny dzień można zejść do wody, aby się ochłodzić.

Przy dobrej pogodzie każdy może znaleźć coś dla siebie na świeżym powietrzu: sport, spacer, piknik z przyjaciółmi lub inną aktywność. Niezmienne pozostaje to, że proces pracy jest najbardziej produktywny w biurze, gdzie łatwiej się skoncentrować. Dopiero niedawno funkcja ta została coraz częściej wprowadzona do projektowania krajobrazu. Jeśli pracownik biurowy opuszcza wygodne biuro i siada przy barze na świeżym powietrzu z gniazdkiem, USB, Wi-Fi i ekspresem do kawy – to jest osiągnięcie. W tym celu zaprojektowaliśmy „biuro uliczne”.

W pobliżu znajduje się intuicyjny system nawigacji: kolumny z grafikami szczegółowo informującymi o tym, co znajduje się na bulwarze.

Oprócz bogatej oferty stref funkcjonalnych, szczególną uwagę poświęciliśmy projektowi wygodnych toalet, ukrytych wśród zieleni parku.

Koncepcja zagospodarowania terenu

Styl zagospodarowania terenu nawiązuje do ogólnych rozwiązań dotyczących zagospodarowania bulwaru.

Od wschodniego wejścia nacisk kładziony jest na połączenie surowych, liniowych form przyciętych żywopłotów z rabatami bylinowymi i zbożowymi pomiędzy nimi. Kierunek i zasada nasadzeń roślin w przerywanych liniach skośnych pokrywają się z liniami nawierzchni, co wzmacnia ogólne wrażenie i nadaje strefie wejściowej uroczysty charakter.

Dekoracyjne jabłonie królewskie stanowią jasny akcent wśród nasadzeń dębów, jodeł, klonów, lip i topoli. Kwitną obficie różowymi kwiatami wiosną, a później pozostają atrakcyjne dzięki zmieniającej się w zależności od pory roku barwie liści: od fioletowej lub ciemnofioletowej wczesnym latem po soczystą czerwonokarmazynową jesienią.

Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego częściowo powtarza zastosowanie przyciętych żywopłotów, irgi błyszczącej, karagany drobnolistnej i drzewiastej, ale w tej części bulwaru zaprojektowano je nie jako nasadzenia liniowe, lecz jako bloki przyciętych krzewów, które pokrywają duże przestrzenie. Szeregi jarzębiny kolczastej, jarzębiny jarzębinowej i róży cynamonowej są bardzo dekoracyjne w okresie kwitnienia, a dodatkowo przyciągają ptaki swoimi owocami.

Tutaj znajdują się przestrzenie dla osób starszych, zwane „Zielonymi Salonami”. Reprezentują je strefy otoczone „ścianami” zieleni. Pośrodku znajduje się duży okrągły stół lub wolnostojące stoliki do gry w szachy i tryktraka.

Opracowano trzy poziomy nasadzeń: drzewa, krzewy i rabaty kwiatowe. Dzięki temu rozwiązaniu uzyskamy objętość i pełne wrażenie wizualne natychmiast po zakończeniu prac budowlanych.

Planowane jest posadzenie dużej liczby drzew, aby jednocześnie stworzyć architektoniczną bryłę i atrakcyjność wizualną pierwszego poziomu. Dominującymi gatunkami są brzoza brodawkowata i sosna zwyczajna. Projekt obejmuje nasadzenia dębu szypułkowego, klonu pospolitego, klonu jesionolistnego, lipy drobnolistnej i topoli balsamicznej – są one odporne na warunki miejskie i mają wysoką wartość dekoracyjną.

Świerk pospolity i liczne krzewy tworzą drugi poziom między drzewami. Liniowe nasadzenia w postaci błyszczącej irgi, irgi drobnolistnej i karagany drzewiastej nawiązują do formalnego stylu bulwaru, dobrze komponują się z luźnymi nasadzeniami grupowymi, wizualnie oddzielają strefę pieszą od jezdni i blokują hałas z ulicy.

Dolny poziom, składający się z bylin i zbóż, został dobrany z uwzględnieniem złożonych warunków klimatycznych i urbanistycznych. Rośliny są ozdobne w różnych porach roku, łącząc się ze sobą. Liniowe rabaty kwiatowe reprezentują szałwia, krwawnik pospolity, irys syberyjski, liliowiec żółty i stokrotka pospolita.